Ο παπά-Γιάνναρος* απευθύνεται στο Θεό για βοήθεια και ο Θεός του λέει:
-Είσαι λεύτερος. Σ'έκαμα λεύτερο. Τι κρέμεσαι ακόμα από μένα; ... Πάρε απάνω σου την ευθύνη, μη ζητάς αρμήνεια από κανένα. Δεν είσαι λεύτερος; Διάλεξε.
-Βαριά η λευτεριά, Κύριε. Πώς μπορεί ο άνθρωπος να τη βαστάξει; Βαριά πολύ, Πατέρα.
Κι ακούστηκε πάλι η φωνή, μα σιγανή πια και θλιμμένη:
-Βαριά, παιδί μου, κουράγιο!
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
*Καζαντζάκης Ν. (1982). Οι αδερφοφάδες. Αθήνα: Εκδ. Ελένης Καζαντζάκη.
-Είσαι λεύτερος. Σ'έκαμα λεύτερο. Τι κρέμεσαι ακόμα από μένα; ... Πάρε απάνω σου την ευθύνη, μη ζητάς αρμήνεια από κανένα. Δεν είσαι λεύτερος; Διάλεξε.
-Βαριά η λευτεριά, Κύριε. Πώς μπορεί ο άνθρωπος να τη βαστάξει; Βαριά πολύ, Πατέρα.
Κι ακούστηκε πάλι η φωνή, μα σιγανή πια και θλιμμένη:
-Βαριά, παιδί μου, κουράγιο!
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
*Καζαντζάκης Ν. (1982). Οι αδερφοφάδες. Αθήνα: Εκδ. Ελένης Καζαντζάκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου